22

خرداد
1400

مناطق دیدنی نزدیک به تهران

ارسال شده توسط: مدیرسایت/ 87 0

اگر ساکن تهران هستید و برای گردش و تفریح نمی خواهید به مکان های دور سفر کنید و یک سفر یک روزه راحت و لذت بخش در اطراف محل زندگی تان می خواهید، در اینجا به شما چند مکان دیدنی در اطراف تهران معرفی می کنیم که برای سفرهای یک روزه مناسب ترینند و فاصله کمی با تهران دارند. این مقاله را دنبال کنید.

آبشارهای دیدنی نزدیک به تهران

اگر به آبشار علاقه دارید در اینجا برایتان چند پیشنهاد داریم.

آبشار گزو

آبشار گزو

این آبشار تنها دو ساعت با تهران فاصله دارد پس می تواند انتخاب خوبی برایتان باشد. آبشار گزو از توابع شهرستان سواد کوه است و در جنگل های بکر و دیدنی لفور واقع شده است. از بالای آن آب سواد کوه می ریزد که زیبایی این آبشار را صد چندان کرده است. بهترین زمان برای رفتن به این آبشار فصل های پاییز و بهار است زیرا هوا در فصلها برای بازدید مناسب تر است. اگر می خواهید به آبشار این منطقه صعود کنید باید حتما فرد باتجربه و توانایی باشید و وسایل مخصوص و مورد نیاز را همراه داشته باشید. این کار از دست افراد بی تجربه برنمی آید. ارتفاع تقریبی این آبشار 70 متر می باشد. شما از دو مسیر میتوانید به این آبشار دسترسی پیدا کنید، یکی از طریق روستای لفور در قسمت پشت صد البرز و دیگری مسیر کارسنگ.

آبشار شاهاندشت

آبشار شاهاندشت

این آبشار دومین آبشار مرتفع ایران است که در استان مازندران و 65 کیلومتری شهر آمل و 50 کیلومتری دماوند قرار گرفته و بزرگ ترین آبشار آنجا نیز هست. فاصله آن تا تهران حدود 96 کیلومتر تخمین زده شده است. در قسمت بالای این آبشار شما یکی از باشکوه ترین قلعه های تاریخی ایران را مشاهده می کنید. پیشنهاد می کنیم به هیچ عنوان در فصل های زمستان و پاییز به این منطقه نروید چون هوای سردی دارد. بهترین زمان برای رفتن به این آبشار از انتهای اردیبهشت تا ابتدای مهر است. برای رسیدن به این آبشار لازم است ابتدا به جاده هراز بروید و پس از طی آن مسیر به پل وارنا برسید و بعد از عبور کردن از آن پل به راست بپیچید و وقتی به روستای شاهاندشت رسیدید ماشین خود را آنجا پارک کنید و به سمت آبشار پیاده روی کنید.

آبشار ترز

آبشار ترز

این آبشار نیز همانند آبشار گزو در شهرستان سواد کوه قرار گرفته است. اردیبهشت ماه و خرداد ماه  مناسب ترین زمان برای بازدید از این آبشار است، البته که همه ی ماه های سال منطقه خوبی برای گردشگری است، اما حتما توجه داشته باشید که در مواقع بارندگی صعود به این آبشار بسیار سخت و در بعضی از مواقع غیر ممکن می باشد. برای رسیدن به اینجا باید صبح زود به سمت شیرگاه حرکت کنید. اگر می خواهید برای کسی از این منطقه سوغات ببرید، پونه های کوهی که در مسیر قرار دارند میتواند گزینه ی خوبی باشد. این آبشار 18 متر ارتفاع دارد و از آبشارهای آهکی به شمار می آید. این آبشار پس از پایین آمدن به بابل رود می پیوندد. در طول مسیر شما به جنگل هیرکانی نیز برخورد می کنید. شما هم از جاده فیروزکوه و هم از جاده هراز می توانید به این آبشار برسید. اما 45 دقیقه پیاده روی در جاده های خاکی را در نظر داشته باشید.

جنگل ها و دشت های دیدنی نزدیک به تهران

اکنون اگر به دنبال جنگل یا دشت نزدیک به تهران هستید می توانید یکی از این موارد را برای سفرهای یک روزه تان انتخاب کنید:

جنگل راش

جنگل راش

دوباره از زیبایی های شهر سوادکوه این بار برایتان جنگلی سر سبز با کوه های بلند را که بخشی از جنگل های باستانی هیرکانی است آورده ایم. همانطور که می دانید درخت راش یکی از کمیاب ترین درخت هاست اما این جنگل مملو از همین درختان است. گاه ارتفاع این درختان به 40 متر نیز می رسد. اگر در پاییز به بازدید از این جنگل بروید، صدای خش خش برگ درختان زیر پاهایتان و آواز پرندگان مختلف بر روی درختان میتواند از لذت بخش ترین خاطرات گردشگریتان تبدیل شود. اما مناسب ترین زمان سفر به این جنگل از اوایل فروردین تا اواخر دی ماه است. از روستای نزدیک به جنگل راش تا ابتدای محل پیاده روی جنگل یک مسیر خاکی وجود دارد که برای پیمودن آن می توانید از خودروهای خود استفاده کنید. جاذبه های گردشگری دیگری در این منطقه وجود دارد که میتوان به مواردی مانند: جنگل ارفع ده و دریاچه شورمست نیز اشاره کرد.

جنگل الیمستان

جنگل الیمستان

این جنگل زیبا در توابع شهرستان آمل می باشد. الیمستان یکی از زیباترین و بکرترین جنگل های این شهرستان است که جاذبه های گردشگری متفاوتی دارد. این جنگل قله ای دارد که 2510 متر ارتفاع آن است و در هنگام بهار و تابستان شما می توانید به این قله صعود کنید اما توجه داشته باشید که حتما لباس گرم و کفش های مخصوصی را به همراه داشته باشید چون شرایط جوی در این نواحی پایدار نیست و ممکن است ناگهان با بارندگی رو به رو شوید. اگر به رانندگی در جاده های پر پیچ و خم عادت ندارید توصیه می شود در فصول پاییز و زمستان به این منطقه نروید چون در این فصل ها جاده لغزنده می باشد. یکی دیگر از مزیت های این جنگل منحصر به فرد فاصله ی کم آن با دریاست. ساحل زیبای محمود آباد در 80 کیلومتری این جنگل قرار دارد.

دشت لار

دشت لار

دشت لار در قسمت جنوب غربی لواسانات، شهرستان شمیرانات نزدیک به تهران واقع شده است. البته بخش های دیگر این دشت زیبا از شمال شرقی به لاریجان، شهرستان آمل در استان مازندران و از شمال به کوه های شهرستان نور و از شرق و شمال شرقی به کوه دماوند و از جنوب شرق به ایرا  شهرستان دماوند و همچنین از جنوب به روستاهایی مانند افجه، امامه و لواسان بزرگ وصل می شود و از غرب هم به خاتون بارگاه و گرمابدر متصل می گردد. این دشت دارای 73500 هکتار وسعت دارد. حدود 40 سال پیش یعنی در سال 1354 به پارک ملی لار تبدیل گشت و از سال 1361 به بعد جزء مناطق حفاظتی محیط زیست تبدیل گشت و از سال 1370 به بعد هم بعضی از مناطق این دشت برای شکار و تیراندازی ممنوعه اعلام شد. این منطقه جزء مناطق ییلاقی محسوب می شود. کوه لار در قسمت شرقی این دشت در ارتفاعات البرز مرکزی قرار دارد.

  • مسیرهای دستیابی به این دشت از منطقه لواسان می باشد به این صورت که پس از خروج از لواسان با عبور از مسیر جاجرود و با عبور از سد لتیان و گذر از روستای کلان به راحتی میسر می شود.
  • مسیر بعدی دسترسی به دشت لار، جاده هراز است از داخل روستای پلور تا پشت پاسگاه محیط بانی دلیچای ادامه دارد و به پارک ملی لار از طریق جاده آسفالتی میسر می گردد.
  • راه سوم روستای گرما بدر، شهرستان شمیرانات در نزدیکی فشم میسر می گردد که به قسمت غرب پارک ملی لار متصل می گردد که این مسیر بیشتر مورد استفاده بومیان آن محل می باشد.
  • و یک راه مالروی دیگر هم از طریق روستای افجه، لواسان کوچک به پارک ملی لار وجود دارد.

از جاذبه های گردشگری این دشت سد لار را می توان نام برد. از کوه های این پارک ملی می توان کوه دماوند، کوه یخ کمر، کوه دیو آسیاب، کوه کبود، کوه اسب کلک، کوه پهنک، کوه زرشکی و…. را نام برد.

روستاهای دیدنی نزدیک به تهران

اکنون به سراغ روستاهای اطراف تهران می رویم :

روستای افجه

روستای افجه

روستای افجه یک دهستان است که در بخش لواسانات، شهرستان شمیرانات تهران واقع شده است. از آمار سرشماری شده سال 1395 جمعیت این دهستان به 1257 نفر و 427 خانوار می رسد. این روستا در فاصله 5 کیلومتری لواسان بوده و حدود 30 کیلومتر با شهر تهران فاصله دارد. گویش این روستا مازنی است و شغلشان بیشتر کشاورزی و دامپروری می باشد. این روستا از ییلاقات محسوب می شود و آب و هوای خنک و دشت های سرسبز دارد. محصولات کشاورزی این دهستان بیشتر گندم، جو، بن شن، عسل و میوه هایی مانند آلبالو، گیلاس و سیب است. همچنین دارای باغ ها، قلمستان ها و آبشارهای زیادی است. از زیباترین جاذبه های افجه دشت هویج است که با زبان محلی به آن گیاه چال می گویند و در بالای مرکز این روستا است.

برای دسترسی به این جاذبه دو مسیر پیشنهاد می گردد:

  1. جاده آسفالتی با مسیر 5 کیلومتر: با عبور از جاده لشگرک به شهر لواسان و به دنبال آن روستای افجه و در نهایت به دشت هویج می رسید.
  2. راه بعدی به مسافت 8 کیلومتر به طرف شمال شرقی بروید.

از دیگر جاذبه های این روستا بافت سنتی محله چراغان، درخت چنار 400 ساله و حمام افجه که در آثار ملی ایران ثبت گردیده است.

روستای وردیج و واریش

روستای وردیج و واریش

روستای وردیج آب و هوای کوهستانی دارد و از مناطق ییلاقی محسوب می گردد. این روستا و همچنین روستای واریش از توابع کن سولقان در محدوده منطقه 22 تهران محسوب می گردند. روستای وردیج بزرگ ترین روستای شمال غرب تهران است. این روستا یک جاذبه گردشگری برای کوهنوردی محسوب می شود و در مسیر دسترسی قله لیچه و ارتفاعات پهنه حصار وجود دارد. در مسیر دستیابی به روستای وردیج گردنه ارواح سنگی، باغ های سرسبز، کوه های بلند، رودخانه خروشان و دره های عمیق وجود دارد. باغ های این روستا بیشتر از درختان میوه هایی مانند گردو، سیب، خرمالو، توت و شاتوت هستند. در زمستان برخی از ساکنین وردیج به دلیل برف زیاد و به خاطر اینکه همه مسیرها به بیرون روستا قطع می گردد، آنجا را ترک می کنند. این روستا حدود 550 سکنه دارد.

روستای واریش را با ادامه دادن مسیر از روستای وردیج پیدا می کنید. ارتفاع این روستا 400 متر از روستای وردیج بلندتر است به خاطر همین موضوع آب و هوای این روستا به مراتب سردتر از روستای وردیج است. دسترسی به روستای واریش در زمستان غیر ممکن است. این روستا 40 خانوار دارد ولی در زمستان به خاطر دلیلی که گفته شد به 15 خانوار می رسد. روستای واریش به نسبت روستای وردیج سرسبزتر است و دارای باغ های بیشتر هم است. باغ های میوه این روستا دارای درخت های آلو، گیلاس، زردآلو، توت و شاتوت می باشند. روستای واریش و روستای وردیچ 4 کیلومتر باهم فاصله دارند. برای رفتن به روستای واریش ورودی باید بدهید البته مبلغ قابل توجهی نیست ولی برای نظافت روستا گرفته می شود. در ورودی این روستا تابلویی برای نشان دادن مسیر چشمه واریش گذاشته شده است. روستای واریش در بهار شکوفه باران می شود و در دامنه های آن لاله های واژگون و شقایق های وحشی زیادی به چشم می خورد. هوا در بهار در این منطقه هنوز کمی سرد است و در کل تابستان آب و هوایی خنک دارد و در پاییز به خاطر وجود درختان زیاد این منطقه مانند تابلوی نقاشی رنگارنگی دیده می شود. امامزاده بی بی زرین قمر در نزدیکی این روستا محلی مناسب برای گردشگران و کوهنوردان است. از جاذبه های گردشگری این روستا می توان به وجود آبشارهای لت مال و سنگان، ارتفاعات کوههای پهنه حصار، قله چشمه شاهی و سنگ ها و صخره ها با اشکال منحصر به فرد در مسیر روستای وردیج و واریش اشاره کرد که قدمت چند میلیون ساله دارند. در این صخره ها حفره هایی وجود دارد که باور بومیان این منطقه بر این است که این حفره ها محلی برای سکونت بوده است. برخلاف بومیان، زمین شناسان این عقیده را دارند که این حفره ها بر اثر فرسایش رخ داده است و قدمت 30 تا 40 ساله دارند. بنا به نظر کارشناسان  هر گونه دخالت در نگهداری از این صخره ها و سنگ های دامنه ارواح سنگی اشتباه است و باید روند فرسایشی طبیعی خود را طی کنند.

برای رفتن به این روستاها باید از سمت غرب تهران یعنی بزرگراه خرازی اقدام نمایید. البته می توانید از اتوبان تهران-کرج و یا بزرگراه همدانی نیز بروید اما ورودی مستقیم به این روستاها در بزرگراه خرازی است. جاده واریش _ وردیچ 12 کیلومتر تا روستای واریش امتداد دارد و روستای وردیچ در امتداد 8 کیلومتری آن قرار دارد. این روستاها برای سفرهای یک روزه مناسب هستند زیرا در آنجا خانه ای برای اجاره وجود ندارد.

روستای برغان

روستای برغان

این روستا بین کرج و هشتگرد یعنی در غرب استان البرز در بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ قرار دارد. جمعیت این روستا طبق سرشماری سال 1385 دارای 518 خانوار و 1623 نفر جمعیت است. زبان محلی آنها تاتی است. از نقاط دیدنی این روستا حسینیه برغان، چنار مسجد برغان و پل برغان است. این روستا در بین دو رود سنج و شاهرود واقع شده است و باعث توسعه ی این روستا گشته است. بهترین موقع سفر به این روستا فصل بهار است که آب و هوای بسیار دلپذیر دارد. در تابستان از آب گرم رودخانه می توان استفاده کرد و در قسمت های مجاز آن شنا کرد. از جاذبه گردشگری این روستا می توان به آتشگاه کرج، حسینیه برغان، میدان برغان، میوه های فصلی برغان، قلعه ایلخانی، زیارتگاه چهل دختر و چند روستای اطراف آن به نام های سنج و سرهه  نام برد. از مهمترین امکانات برای تفریح در این روستا که برای گردشگران فراهم شده دو باشگاه اسب سواری است. از سوغاتی های این منطقه آلوی برغان، عسل، توت، لبنیات و بستنی برغان است.

مسیرهای دستیابی به این روستا دو راه است: یک مسیر این است که به رجایی شهر کرج بروید بعد به آتشگاه، در این مسیر به دو راهی می رسید به سمت روستای برغان حرکت کنید. حدود 10 کیلومتر بعد از این دو راهی به روستا می رسید. مسیر دوم از تهران باید به سمت ساوجبلاغ بروید و بعد جاده کردان و در نهایت روستای برغان.

روستای طالقان

روستای طالقان

طالقان از توابع شهرستان ساوجبلاغ استان تهران است. این منطقه به خاطر آب و هوای کوهستانی، یک منطقه ییلاقی محسوب می شود. این روستا در شمال غرب تهران در فاصله 120 کیلومتری قرار دارد. طالقان از شمال به رشته کوه های البرز، رامسر، تنکابن و الموت و از جنوب به هشتگرد و ساوجبلاغ، از شرق به کرج و از غرب به قزوین متصل می شود. طالقان در میان دره های رشته کوه البرز قرار دارد. گویش مردمان این منطقه فارسی تاتی است. طبق آمار سال 1390 جمعیت طالقان 27 هزار نفر بوده است. جاذبه های گردشگری این منطقه شامل چشمه های دائمی و فصلی (تعداد چشمه های دائمی آن 399 و چشمه های فصلی آن 57 مجرا می باشد) که نام های آنها به شرح ذیل است:

  • چشمه آب گرم گنداب در شمال روستای دهدر
  • چشمه آب گرم  روستای هرنج
  • چشمه آب گرم، گرماب بالای طالقان
  • چشمه آب گرم خچیره در شمال روستای خچیره

از دیگر جاذبه های گردشگری طالقان، آبشارهای آن است که شامل آبشارهای ذیل است.

  • آبشار نرنو در روستای دربند
  • آبشار شلبن در شمال روستای خسبان
  • آبشار سفید آب در غرب قله البرز
  • آبشار آسکان
  • آبشار خرس چر
  • آبشار فصلی میلین
  • آبشار سوهان
  • آبشار وارکش در روستای خچیره

از جاذبه های طبیعی دیگر طالقان غارهای آن است که به ثبت رسیده است :

  • غار زالن گاه در شمال غربی روستای دنبلید
  • غار بزج، روستای بزج
  • غار و دست کن های بادامستان
  • غار مرغ بند روستای ناریان
  • غار وی روستای ورکش

از ویژگی های طالقان وجود مرغ زارهای سرسبز آن و تفرجگاه های دامنه آن است. در طالقان به خاطر رطوبت بالا این منطقه را سرشار از گیاهان دارویی  مانند ریواس، تره کوهی، شنگ، بومادران، گون، گلهای شقایق و… کرده و باغ های زیادی با داشتن میوه هایی همچون گردو، زیتون، گلابی، زالزالک، زرشک کوهی، سیب، گیلاس و بادام کوهی و… وجود دارد.

ییلاقات فیلبند:

ییلاقات فیلبند

برای رفتن به این ییلاق لازم نیست زیاد از تهران دور شوید فاصه فیلبند تا تهران تنها سه ساعت و نیم (240 کیلومتر) است. فیلبند یک روستایی در قسمت غرب شهرستان بابل است که در استان مازندران واقع شده است. ارتفاع این ییلاق از سطح دریا چیزی حدود 23000 متر می باشد. از ویژگی های مهم این ییلاق داشتن ابرهایی با تعداد بالا و متراکم است. انتهای مسیر این ییلاق به جاده هراز ختم می شود، البته لازم به ذکر است که هوای اینجا کمی سرد است و ممکن است در هر زمان از روز شاهد تگرگ و باران باشید، اما نباید از زیبایی های هنگام پاییز غافل شد و برای پیاده روی در این مسیر لازم است کفش های مخصوص و ضد آبی به همراه داشته باشید و اما لذت بخش ترین کاری که میتوان در این روستای بکر انجام داد عکاسی کردن از طبیعت بکر آن است پس اگر دوربین عکاسی دارید حتما هنگام بازدید از فیلبند به همراه داشته باشید. در این ییلاق ممکن است در جاهایی شما به ارتفاعات برسید که لازم به کوه نوردی باشد پس سعی کنید حتما وسایل مربوط به آن هم به همراه داشته باشید.

 

روستای خور :

روستای خور

در 17 کیلومتری کرج و در مسیر جاده چالوس و از جاده انحرافی خور به خورنکلا در دل کوه های البرز به روستای خور می رسیم. جمعیت این روستا در سرشماری سال 1395، 293 نفر و 107 خانوار می باشد. از جاذبه های این روستا می توان به آبشار خور و پیست اسکی خور، قلعه گندم چال، بقعه امام زاده شاهزاده عسگری و تپه دژبر نام برد. این روستا آب و هوای بسیار عالی دارد و برای گردش جای بسیار مناسبی است. لازم به ذکر است که پیست اسکی این روستا به طول 1850 متر و دارای 18 میله طولانی ترین پیست اسکی ایران است. این پیست در ارتفاع 2800 متری تا 3000 متری از سطح دریا قرار دارد.

 

روستای کردان :

روستای کردان

کردان یکی از بهترین مناطق گردشگری هم برای تهرانی ها و هم برای کرجی ها است. یکی از پر رفت و آمدترین مناطق تهران و همچنین بعد از شمال، این منطقه جاذبه زیادی پیدا کرده است. این روستا از توابع ساوجبلاغ در استان البرز و در فاصله 25 کیلومتری کرج و 65 کیلومتری شمال غرب تهران واقع شده است. این روستا به خاطر موقعیت جغرافیایی مناسب، نزدیکی به اتوبان تهران – قزوین و همچنین جاذبه های گردشگری و طبیعی آن به یکی از محبوب ترین مناطق توریستی تبدیل گشته است. این روستا به مرور زمان به یک قطب اقتصادی و کاری تبدیل گشته است. واحدهای آلومینیم سازی، کارتن سازی، ریسندگی، بافندگی، و مرغداری از فعالیت های این روستا است. امروزه این روستا از حالت قدیمی خود خارج گشته و به یک منطقه لوکس و مجلل تبدیل شده است. در نزدیکی کردان پلی قدیمی که از دوران صفویه بر جای مانده است به نام پل کردان وجود دارد که تنها 2 پایه از این پل باقی مانده است. کردان اولین سایت پروازی در البرز را دارد که در سال 1396 افتتاح گردیده است. رودخانه کردان که شریان حیات این روستا محسوب می گردد چنان زیبایی و طراوت به این روستا داده است که هر ساله پذیرای مهمانان به این روستا می باشد.

جاذبه های دیگر این روستا را می توان برج مقبره نام برد. قدمت برج مقبره به دوره سلجوقیان بر می گردد. معماری آن بسیار خاص و زیبا است زیرا از آجر و به شکل کلاه خود ساخته شده است، هیچ زاویه ای در آن دیده نمی شود و در دیوارهای آن منافذی وجود دارد که برای تهویه هوا تعبیه شده است. این برج هنوز مشخص نشده که مقبره کسی هست یا مورد استفاده نظامی بوده است.

این روستا یک منطقه ییلاقی است و به جرات می توان گفت که علاوه بر زیبایی هایش تفریحاتی مانند امکان پرواز در این روستا وجود دارد.

 

سایر مناطق دیدنی نزدیک تهران

توچال :

توچال

این قله در شمال استان تهران و ارتفاع آن 3963 متر از سطح دریا است و بخشی از رشته کوه البرز است. توچال همسایه تهران و قله آن نیز رو به تهران است و دارای تله سیژ با سه خط اصلی و سه خط فرعی و یک خط تله اسکی می باشد. طول سه خط اصلی این تله کابین نزدیک به 7500 متر است. این تله کابین یکی از طولانی ترین تله کابین های نصب شده در جهان محسوب می گردد. کار تاسیس تله کابین در سال 1353 به دست بهمن باتمان قلیچ و با همکاری شرکت فرانسوی یوما و شرکت اتریشی دویل مایر آغاز شد و در سال 1357 پایان یافت.

هتل توچال در ایستگاه هفتم این تله کابین راه اندازی شده است. قدیمی ترین پناهگاه کوهنوردی ایران به نام جان پناه اسپید کمر در قله توچال و در شرق ایستگاه پنجم تله کابین واقع شده است. معروف ترین پناهگاه های توچال به ترتیب از شرق به غرب دارآباد، کلک چال، شروین، شیریلا، قله توچال، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم کابین، اسپید کمرو پلنگ چال می باشند.

برای رفتن به توچال باید با ماشین شخصی راهی خیابان ولنجک شوید تا انتها ادامه دهید تا به پارکینگ توچال برسید و بقیه راه را باید پیاده بروید تا به ماشین های برقی برسید که این ماشین ها تا بام تهران می روند. برای دسترسی به توچال با اتوبوس هم می توان به آنجا رفت، به این ترتیب که از میدان ولنجک، پایانه شهید افشار سوار اتوبوس شده و در ایستگاه هفدهم پیاده شوید. ادامه مسیر را باید با پای پیاده یا ماشین های عبوری طی کنید تا به توچال برسید. جاذبه های توچال عبارتند از اسنومبیل، پیست اسکی، سینمای پنج بعدی، تله سیژ چشمه، سورتمه توچال و کیوب کلاب.

از دیگر جاذبه های توچال می توان به باشگاه تیر اندازی با کمان، زیپ لاین توچال، پیاده روی و کوهنوردی، باشگاه بک جامپ توچال، سنگ نوردی، باشگاه تنیس، بام تهران و کافه بیلیارد اشاره کرد.

 

دریاچه شورمست :

دریاچه شورمست

این دریاچه در استان مازندران، سوادکوه و 940 متری در سطح دریا، وسعتی به اندازه 15000 متر و با عمق 6 متر دارد. در اطراف این دریاچه از درختان تنومند توسکا پوشیده شده است. درختان تا کمر در آب قرار دارند در آنجا سکوت و آرامش بسیار عالی وجود دارد. مسیرهای دسترسی به این دریاچه، تهران، رودهن، فیروز کوه، ورسک و پل سفید را ادامه دهید کمتر از 2 کیلومتر در سمت چپ خروجی قرار دارد که حدود 5 کیلومتر تا دریاچه ادامه دارد. وارد خروجی که شدید 5/1 کیلومتر بعد به تقاطع می رسید که به سمت چپ باید بروید مسیر را ادامه داده دوباره به تقاطعی می رسید باز هم سمت چپ بعد از مسیر کوتاهی یک جاده خاکی می بینید که شما را به دریاجه منتهی می کند. از جاذبه های اطراف این دریاچه می توان به جنگل ارفعده، قلعه کنگلو، غار اسپهبد خورشید، جنگل های راش، پل و تنگه ورسک، قایق سواری در دریاچه، ماهیگیری درون دریاچه، کرایه اسب از محلی ها، دوچرخه سواری در مسیرها را نام برد. برای اقامت در آنجا بهتر است کلبه اجاره کنید یا در روستاهای اطراف دریاچه ویلا بگیرید البته چادر مسافرتی و کیسه خواب هم خوب است. امکان سفر به این دریاچه در همه فصول وجود دارد.

 

تنگه واشی :

تنگه واشی

این تنگه در مسیر جاده هزار و در پشت تونل وانا قرار دارد. معنای واش در زبان مازنی به معنی چمن است. این منطقه دارای دو آبشار به نام های واشی و سام است. در انتهای تنگه سام آبشاری به ارتفاع 15 متر قرار دارد. مسیر رفتن به تنگه واشی از 2 کیلومتری جاده فیروز کوه تهران است و پس از ورود به یک جاده فرعی و گذراندن 10 کیلومتر به روستای جلیزجند می رسید و بعد از عبور از این روستا و گذراندن 5/4 کیلومتر در جاده ای که بین دشت و کنار جوی های پر آب احداث شده است به محل پیاده روی تنگه واشی می رسید. با عبور 2 کیلومتر به تنگه بعدی می رسید یکی از گیاهان دارویی این تنگه به نام باریچه است که در صنعت دارویی مصرف می شود. جاذبه های تاریخی تنگه واشی کتیبه های معروف آن است که یکی در خود این تنگه که از دوران قاجار برجای مانده و دو کتیبه دیگر هم که یکی در چشمه علی در شهر ری و دیگری در پشت تونل وانا به نام کتیبه شکل شاه معروف است قرار دارند.

 

دره کن سولقان :

دره کن سولقان

کن و سولقان در اصل نام دو روستای جداگانه از هم هستند ولی در بین مردم با هم آورده می شود. این دو روستا در شمال غربی تهران واقع شده اند که  کن در پایین منطقه سولقان و در اواسط جاده امام زاده داوود است. یکی از جاذبه های این دره رودخانه کن سولقان است که 33 کیلومتر طول دارد و از رشته کوههای توچال سرچشمه می گیرد. در این دره جاذبه های طبیعی زیادی از جمله کوهها و نهرها را می توان دید. رود کن و سولقان پرآب ترین رود تهران محسوب می شود و این منطقه جزء ییلاقات به شمار می رود و دارای آبادی های خوش آب و هوایی مانند: سنگان، کشارعلیا، وردیج، رندان و طالون است. برای دسترسی به این منطقه باید از همت غرب و بلوار کوهسار اقدام نمایید.

تعدادی از دره های این منطقه : خرگوش دره، گرم دره، ملاوباغ میرنامی، وسک، قلاچ

محله های این منطقه هم قدیمی و هم محله های جدید عبارتند از:

  • قدیمی: میانده، در قاضی، بالون، سر آسیاب، اسمالون
  • جدید: شهران، شهر زیبا، آریا شهر، دهکده المپیک

 

دره اوشان فشم :

دره اوشان فشم

در شهر تهران و از توابع شهرستان شمیرانات دره ای به نام اوشان فشم وجود دارد. نام دیگر این دره، رود بار قصران است. این منطقه دارای سه محله به نام های میگون، فشم و اوشان می باشند که در 25 کیلومتری شمال شرقی شهر تهران و در بین رشته کوه های البرز قرار دارد. این منطقه به خاطر قرار گرفتن در آب و هوای کوهستانی در زمستان و پاییز پر بارش و در تابستان معتدل است و همچنین جزء ییلاقات و مراکز تفریحی تهران است. جمعیت این منطقه در سر شماری سال 1390 به تعداد 7994 نفر و 2509 خانوار بوده است. گویش مردمان آن بیشتر مازنی بوده است.

 

ارسال دیدگاه

لطفا یک نظر بنویسید.
لطفا نام خود را وارد کنید
لطفا آدرس ایمیل خود را وارد کنید.
لطفا یک ایمیل درست وارد کنید